Na główne straty ciepła w kotle składają się:
Monitorowanie straty wylotowej odbywa się przez śledzenie punktu pracy na wykresie ze współrzędnymi niezależnymi (tlen w spalinach i temperatura wylotowa spalin).
Linie wykresu są obliczane stosownie do aktualnego składu chemicznego spalin i zawartości wilgoci.
Kontrolowanie tej największej straty ciepła umożliwia bieżącą kontrolę sprawności kotła. Obsługa może dokonywać zmian ustawień wartości zadanej tlenu w przypadku, gdy to jest celowe i możliwe.
Drugą, co do wielkości stratą ciepła w kotle jest strata niecałkowitego spalania wynikająca z pozostałości niespalonych części palnych w popiele lotnym i dennym (żużlu).
Zawartość części palnych w popiele lotnym nie jest mierzona metodami bezpośrednimi i dlatego jej wielkość określa się laboratoryjnie, co jest poważną wadą, ponieważ opóźnienie uniemożliwia jej kontrolę w trybie on-line.
W celu usunięcia tej wady zastosowano model, którego własności określane są przy użyciu sztucznej sieci neuronowej. W wyniku działania tego modelu otrzymujemy przebieg zawartości części palnych w popiele lotnym z okresem próbkowania wynoszącym 10 sekund.
Części palne w popiele lotnym - porównanie wyników laboratoryjnych i wartości estymowanych za pomocą modelu neuronowego.
© 2022 Enerbit